هیپرترمی بدخیم یک واکنش شدید به داروهای خاصی است که برای بیهوشی استفاده می شود. این واکنش شدید معمولاً شامل دمای بدن به طور خطرناک، عضلات سفت یا اسپاسم، ضربان قلب سریع و سایر علائم است. بدون درمان سریع، عوارض ناشی از هیپرترمی بدخیم می تواند کشنده باشد.

در بیشتر موارد، ژن معیوب که شما را در معرض خطر هیپرترمی بدخیم قرار می دهد، ارثی است، اگرچه گاهی اوقات این ژن در نتیجه یک نقص ژنتیکی تصادفی است. آزمایش ژنتیکی می تواند نشان دهد که آیا یک ژن غیر طبیعی دارید یا خیر. این اختلال ژنتیکی حساسیت به هیپرترمی بدخیم (MHS) نامیده می‌شود.

درمان هیپرترمی بدخیم شامل داروی دانترولن (Dantrium، Ryanodex، Revonto)، کمپرس یخ و سایر اقدامات برای کاهش دمای بدن و همچنین مراقبت های حمایتی است.

علائم 

در بیشتر موارد، تا زمانی که در معرض داروهای خاصی که برای بیهوشی استفاده می شوند، قرار نگیرید، هیچ نشانه ای از حساسیت به هیپرترمی بدخیم وجود ندارد.

در موارد نادر، افراد در معرض خطر هیپرترمی بدخیم پس از فعالیت بدنی شدید در طول گرما یا رطوبت بیش از حد، در طول یک بیماری ویروسی یا هنگام مصرف داروهای استاتین، علائم واکنش نشان داده اند.

اگر در معرض خطر هیپرترمی بدخیم هستید و در اولین مواجهه با داروهای بیهوشی خاص واکنش جدی نشان ندادید، در صورت دریافت این داروها در آینده همچنان در معرض خطر هستید. به جای آن می توان از داروهای بیهوشی دیگری که باعث واکنش نمی شوند استفاده کرد.

علائم و نشانه های هیپرترمی بدخیم ممکن است متفاوت باشد و می تواند در طول بیهوشی یا در زمان بهبودی اندکی پس از جراحی رخ دهد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

سفتی یا اسپاسم شدید عضلانی

تنفس سریع و کم عمق و مشکلات ناشی از اکسیژن کم و دی اکسید کربن بالا

ضربان قلب سریع

ریتم غیر طبیعی قلب

دمای بدن به طور خطرناکی بالا

تعریق مفرط

رنگ پوست لکه دار و نامنظم (پوست خالدار)

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر فردی در خانواده در معرض خطر هیپرترمی بدخیم شناخته شده است و نیاز به بیهوشی دارید، مهم است که به پزشک و متخصص بیهوشی خود اطلاع دهید. ممکن است به جای آن از داروهای دیگری استفاده شود.

علل

حساسیت به هیپرترمی بدخیم (MHS) به دلیل نقص ژنتیکی (جهش) ایجاد می شود. زمانی که در معرض داروهای بیهوشی خاصی قرار می گیرید که باعث ایجاد واکنش می شوند، ژن غیرطبیعی خطر هیپرترمی بدخیم را افزایش می دهد. ژن غیر طبیعی معمولاً از یکی از والدین که دارای آن نیز هستند به ارث می رسد. در موارد کمتر، ژن غیر طبیعی به ارث نمی رسد و نتیجه یک جهش ژنی تصادفی است.

ژن های مختلف می توانند باعث این اختلال شوند. شایع ترین ژن تحت تأثیر RYR1 است. ژن هایی که به ندرت تحت تأثیر قرار می گیرند عبارتند از CACNA1S و STAC3.

عوامل خطر

خطر ابتلا به اختلال هیپرترمی بدخیم در صورتی که فردی در خانواده به آن مبتلا باشد، بیشتر است.

اگر یکی از والدین دارای ژن غیر طبیعی باشد، شما نیز 50 درصد احتمال دارد که به آن مبتلا شوید (الگوی ارثی غالب اتوزومی).

اگر بستگان دیگری با این اختلال ژنتیکی دارید، احتمال ابتلای به آن نیز افزایش می یابد.

خطر ابتلا به هیپرترمی بدخیم نیز در صورتی که شما یا یکی از بستگان نزدیکتان به این موارد مبتلا باشید، بیشتر است:

سابقه رویدادی که مشکوک به هیپرترمی بدخیم در طی بیهوشی است.

سابقه تجزیه بافت عضلانی به نام رابدومیولیز، که می تواند با ورزش در گرما و رطوبت شدید یا هنگام مصرف داروی استاتین ایجاد شود.

برخی بیماری ها و اختلالات عضلانی ناشی از ژن های غیر طبیعی ارثی

عوارض

اگر به موقع درمان نشود، هیپرترمی بدخیم می تواند منجر به عوارض عمده ای شود، مانند:

آسیب عضلانی که بافت ماهیچه ای را تجزیه می کند و محتویات آن را در خون آزاد می کند (رابدومیولیز)

آسیب یا نارسایی کلیه

مشکلات لخته شدن و خونریزی

مرگ

جلوگیری

اگر سابقه خانوادگی هیپرترمی بدخیم دارید یا یکی از بستگانتان مشکل بیهوشی دارد، قبل از جراحی یا هر عملی که نیاز به بیهوشی دارد به پزشک یا متخصص بیهوشی خود اطلاع دهید.

ارزیابی خطر هیپرترمی بدخیم به متخصص بیهوشی اجازه می دهد تا از برخی داروهای بیهوشی اجتناب کند.